Wil je wel eens meer weten over het hoe en waarom van van mijn schrijven?

Over de  verhouding tussen mijn persoonlijke achtergrond en ervaringen- en de vorm en inhoud van mijn verhalen en toneelstukken?

Wil je meer weten over het bijzondere van het gewone en hoe je iemand kunt aankleden met taal?

Of over de verhouding tussen ‘echt gebeurd’ en fictie,  werkelijkheid en verbeelding, over taalhouding en taaleigenheid en een maatschappelijke en een innerlijke waarheid?

En wil je tussendoor af en toe achteroverleunen om heerlijk te worden voorgelezen uit 

gepubliceerd en nog ongepubliceerd werk?

Dan ben je welkom in de Cerolfabriek op 17 november vanaf 10 uur.

De sojafabriek.

Als een fabriek het zwijgen wordt opgelegd

machines niet meer ronkend en rochelend

hun verhaal doen

Als stilte de oren verdooft

en er binnen de muren slechts geween rest

en gekners der tanden

Er buiten de muren wordt gejuicht,

wie zal er dan nog spreken?

Wie weet nog van de voetstappen die zijn gezet,

wie aan welke hendel trok

wie eruit haalde wat erin zat

wie er loste, voorbewerkte en extraheerde

wie stoom opwekte daarbinnen

en woede daarbuiten?

Als de ziel uit een fabrieksgebouw is weggenomen

wie zal het dan een nieuwe ziel geven?

Wie vertelt nog aan daarbuiten

over daarbinnen?

Mannen in overall verhalen over de sojafabriek

van een afgebrand kerkhof,

van olie, water en smeerlapperij,

van ontploffingen en brand

van ploegies van 7 en 1800 ton per dag

van verantwoordelijkheid die werd gegeven

en genomen,

van liefdesverdriet en heimwee

naar werken zonder managers.

Zo bouwde ik de fabriek opnieuw

uit waargebeurde verhalen

die lezen als een roman.

Verhalen uit de sojafabriek